ساعت حدود ۲ بعد از ظهر بود.بعد از دیدن فیلمی درباره ی مدارس بن بویل در قلب اروپا حسابی در فکر فرو رفته بودم.چگونه میتوانستم در سال های اولیه کارم آن هم در مدارس محدوم روستایی بچه ها را به درس و مدرسه علاقه مند کنم؟ باید از جایی شروع میکردم.مثلا شاید میتوانستم زنگ های هنر را در حیاط مدرسه برگزار کنم.فضای باز باعث آرامش روحی بچه ها میشود و تنوع در کار را برایشان به ارمغان می آورد.هم چنین استفاده از رنگ هارا ضمن کار خود قرار دهم.ابتدای سال تحصیلی تلاش کنم تا

آن سال من در کلاس سوم تجربی درس میخواندم. از بخت بدم افتاده بودم در یک کلاس که اکثر بچه ها درس نخوان بودند. حتی بچه های با هوش هم حاضر نبودند اندک وقتی را برای مرور درس بگذارند. نزدیک ترم اول بود که معلم زمین شناسی مان اعلام کرد هفته ی بعد از مباحثی که تا حالا خونده ایم،امتحان داریم. در امتحان های قبلی این درس نمرات خیلی بدی گرفته بودیم، وانتظار می رفت در امتحان بعدی هم این قضیه تکرار شود. زنگ سوم بود که زمین شناسی داشتیم.معلم پس از مختصری پرسش و پاسخ که